سقوط آزاد سواد در آموزش و پرورش!

این مقاله به بررسی نتایج امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۴ می‌پردازد که میانگین نمره کشوری ۹.۹۴ بوده و نشان‌دهنده افت آموزشی است. این آمار همچنین شکاف عمیق بین استان‌های مختلف را نشان می‌دهد؛ استان یزد با میانگین ۱۲.۰۴ در صدر جدول و سیستان و بلوچستان با ۷.۷۳ در انتهای آن قرار دارد. این تفاوت‌ها به عواملی مانند امکانات، فقر آموزشی و کمبود معلم نسبت داده شده است. نویسنده معتقد است این آمارها باید مبنای سیاست‌گذاری‌های جدی برای برقراری عدالت آموزشی قرار گیرد.

 سکوت وزارت آموزش و پرورش در مورد این آمارها:

اگرچه کارشناسان معتقدند حتی با تغییرات جزئی نمرات، تصویر کلی تغییر نخواهد کرد. کارشناسان دیگری مانند محمدمهدی کاظمی، معاون سابق آموزش متوسطه، با اشاره به تأثیراتی مانند همه‌گیری کرونا و کاهش انگیزه دانش‌آموزان، وضعیت موجود را نتیجه یک روند فرسایشی در کیفیت آموزش می‌داند. او همچنین معتقد است که سوابق تحصیلی فرصتی برای ارزیابی واقعی عملکرد مدارس است و باید از آن برای بهبود کیفیت آموزش استفاده کرد.

در مقابل، هامون سبطی، فعال حوزه آموزش، به شدت به سیاست‌های مربوط به کنکور و تأثیر سوابق تحصیلی انتقاد می‌کند و آن را سیاستی عوام‌فریبانه می‌داند. او معتقد است که سیستم فعلی نمره‌دهی بی‌اعتبار است و مقایسه نمرات دانش‌آموزان از مناطق محروم با دانش‌آموزان مدارس مجهز، بی‌انصافی است. سبطی هشدار می‌دهد که این سیاست‌ها به سمت آموزش طبقاتی پیش می‌رود و اعتماد عمومی به نظام آموزشی را از بین می‌برد. او تاکید می‌کند که قبل از افزایش تأثیر سوابق تحصیلی، باید یک نظام نمره‌دهی منصفانه و آموزش باکیفیت برابر برای همه دانش‌آموزان فراهم شود.